Zien en gezien worden: in de sauna en online

Afgelopen vrijdag in de sauna ving ik een gesprek op. Over hoe we kijken naar andere lichamen. De man in kwestie bekeek andere mannen vanuit het perspectief: fit of een niet fit lijf. De vrouw keek naar leeftijd en gewicht en gezond ouder worden. Of iemand zichzelf verzorgt. En hoe ze een slank jong lichaam kan bewonderen en er voor haar ook een leeftijd is waarbij (te) slank niet meer vrouwelijk is. Ze beschreef dat ze zichzelf later iets voller mooi zou vinden, 'als het vel slapper wordt, dat dan wat meer opvullen'. Hij was dat met haar eens. Ze schatte zichzelf goed in op haar criteria. Hij vond haar het mooiste die er rondliep. 

Wat mij bijbleef was een opmerking over de druk van social media. Dat vrouwen daar meer last van hebben dan mannen. En in gedachten vond ik dat opmerkelijk. Vroeg ik mij af hoe dat voor mannen is. Hoe dat voor ons vrouwen is. En hoe dat komt. 

Ervaar ik zelf druk van social media? Nee, niet echt. En natuurlijk wel. Maar de afgelopen jaren heb ik mijn feed wel ontdaan van social media accounts die mij een onzeker of onprettig gevoel gaven. En ook de functie dempen bevalt mij best goed.

Of wacht, laat ik zeggen, mijn eigen social media feed geeft mij geen druk of vervelend gevoel. Van Social Media kan ik het wel krijgen. Van suggesties, van wat er allemaal te bekijken is, van een (in mijn ogen te blote) foto van iemand die ik ken, van een opmerking, van hoe het soms mijzelf of een vriendin in een onzeker moment genoeg giftige dingen kan laten zien die je niet snel weer vergeet. En eigenlijk met name bepaalde accounts die sommige mannen volgen. 

En niet alleen wij vrouwen zijn ons daarvan bewust, mannen ook. Ik zat eens met een koffiedate in het forum. Toen het gesprek kwam op Social Media had hij de theorie dat je aan iemands suggesties op insta (dat vergrootglas onderin de app) kunt zien hoe iemand is. Dol als ik ben op een experiment overhandigde ik mijn telefoon en onderging de test. Ik rolde er goed doorheen. Kattenfilmpjes, quotes, grappige reels van Relatables, psychologie, Cameron Diaz, Blake Lively, Blake & Ryan Renolds adoring each other stuff en wat sportieve, lekker stretchen clips. Sounds about right.  

Zo deed ik zelf vroeger een screening van de accounts die een man volgt als ik overwoog met hem te daten. Mannen, jullie weten toch dat we dit allemaal kunnen zien he?! Was zijn insta een grote 'zie mij nou' show. Nope. Volgt hij vooral modellen en half naakte vrouwen. Byebye. Accounts die inspirerend zijn, sportief, de wereld wat beter maken? Yay! Posts over vrienden, familie, niet perfecte foto's en een leuk én écht leven: yes!! 

Ik ga zelf bewust om met mijn media, bewust van wat ik op dagelijkse basis binnen krijg aan input en informatie. En wat het met mij zou doen als ik elke dag alleen maar gespierde, attente, romantische hunks op mooie stranden en huwelijksaanzoeken en romantische filmclipjes zou bekijken.  

Dus als ik terugdenk aan dat gesprek in de sauna. Nee, ik ervaar niet echt druk van social media door wat ik volg. Maar ik kan het wel hebben door accounts die anderen zien en volgen. Door opmerkingen over hoe Doutzen na kinderen krijgen weer snel super fit was. Alsof dat de norm is. Alsof dat haalbaar en realistisch is voor de meeste moeders. 
Door vrouwen die fulltime bezig zijn met hun lichaam en door anderen gescrubd, geharst, opgemaakt en gefotoshopt worden. Lekkere lat jongens. 
Door de soms bijna pornogragische content. Gewoon beschikbaar op momenten dat je onbewust zit te scrollen op de toilet op je werk. 

Ik twijfel regelmatig of ik mijn social media nou weer eens een tijdje offline moet zetten en van wil afkicken. 
Of dat ik het wil gebruiken voor inspiratie en meer contact met, zoals een postje over vaker willen koken en het vragen naar lievelingsrecepten. 

En héél héél soms of ik mij daar wat meer moet laten zien. Wat meer van mezelf. Wat meer van mijn lijf. Want blijkbaar gaan mensen daar op "aan". En dan bedenk ik mij gelukkig snel weer de leegte die ik dan zou voelen. Dat de korte termijn dopamine fix van likes voor die inhoud mij toch niet vervullen. 

Mijn instagram blijft voorlopig gewoon lekker zoals het is. Privé. Een bron van inspiratie. Zo af en toe plaats ik een post. Niet perfect of geshopt. Foto's van/met vriendinnen. Van koffie en natuur. En soms met een linkje naar een blog :)