Dit is van Sam

Ik heb gesprekken met iemand die ervoor heeft gestudeerd. Ik werk aan mezelf en probeer mezelf beter te begrijpen. Met hulp van een therapeut.  Je kunt eindeloos boeken lezen, podcasts luisteren en met vriendinnen praten, maar je blinde vlekken? Die ziet een professional toch het best. Net als de linkjes tussen vroeger en nu, die ik zelf niet zie omdat ik er middenin zit. Zij wel. En dat is een verademing. Ken je de uitdrukking getting your wires crossed ? Afgelopen maandag ontdekte ik dat er in mijn brein wat draadjes verkeerd aangesloten zijn—figuurlijk dan. Je pikt gedurende je leven zoveel dingen op. Vanuit huis, school, werk, de mensen om je heen etc. Een groot deel van wat je leert, hoe cliché ook, is vanuit huis. Uit je gezin of het gebrek daaraan.  Hoe ging dat bij jou? Leerde je omgaan met conflict? Iets rustig uitpraten of werd er bij ruzie een telefoon opgegooid en daarna gedaan alsof er niks was gebeurd? Werd een conflict opgelost, vermeden of verzwegen? ...

Afgelopen vrijdag in de sauna ving ik een gesprek op. Over hoe we kijken naar andere lichamen. De man in kwestie bekeek andere mannen vanuit het perspectief: fit of een niet fit lijf. De vrouw keek naar leeftijd en gewicht en gezond ouder worden. Of iemand zichzelf verzorgt. En hoe ze een slank jong lichaam kan bewonderen en er voor haar ook een leeftijd is waarbij (te) slank niet meer vrouwelijk is. Ze beschreef dat ze zichzelf later iets voller mooi zou vinden, 'als het vel slapper wordt, dat dan wat meer opvullen'. Hij was dat met haar eens. Ze schatte zichzelf goed in op haar criteria. Hij vond haar het mooiste die er rondliep.  Wat mij bijbleef was een opmerking over de druk van social media. Dat vrouwen daar meer last van hebben dan mannen. En in gedachten vond ik dat opmerkelijk. Vroeg ik mij af hoe dat voor mannen is. Hoe dat voor ons vrouwen is. En hoe dat komt.  Ervaar ik zelf druk van social media? Nee, niet echt. En natuurlijk wel. Maar de afgelopen jaren heb ik mi...

Vertrouwen komt te voet en het gaat te paard.  Wat doe je, als het vertrouwen samen met het paard vertrokken is?  Wat als je alle vragen hebt gesteld die je kon bedenken.  En de antwoorden waren wat je wilde horen, maar niet de waarheid.  Wat als "je hoeft je geen zorgen te maken" maar voor even geldig was.  En dat niemand je liet weten dat de belofte verlopen was. Of het voor hem iets anders inhoud dan voor haar.  Hoe kom je dan weer bij elkaar? Hoe vind je dan je looppad weer.  Hoe weet je welke kant je op moet?  Ver weg van hier of verder met elkaar. Wie vertelt je wanneer vertrouwen weer kan?   En kan dat nog wel met woorden, als ze de waarheid zijn verloren? Misschien niet woorden, maar juist daden.  Niet het minimum, maar een stapje extra.  Geopende deuren sluiten.  Keuzes. Kiezen om door te gaan.  Dapper. Door de shit.   Laat het maar weer komen, ook al komt het te voet.  Als je het tijd geeft, d...

Waar droom je van?  Als ik die vraag krijg heb ik het idee dat ik met grote dingen moet komen.  Al kom ik er steeds vaker op dat ik het graag simpeler wil.  Simpelweg gelukkig zijn. Is dat niet een zin uit een liedje?   Ik wil rust. Lekker koken. Huis aan kant. Ik wil tot steun zijn.  Dat je bij mij terecht kunt.  Goede dingen doen. Knuffelen met de kat. Een boek lezen. Lekker ontbijten.  Gezond eten. Wat (vaker) sporten. Leuke dingen doen.  Fijn tijd doorbrengen met fijne mensen.  Misschien is het de herfst, die uitnodigt naar binnen te keren. Want de afgelopen weken had ik een spurt aan energie om meer uit het leven te halen. En dan verschuift het weer. Vroeger donker. Wat eerder moe. Vaker een avondje op de bank.  Het leven weer wat kleiner en simpeler.  Ik droom (dit seizoen) van boeken lezen. Vriendschappen verdiepen.  Kwetsbaarheid. Liefde. Ontspanning.   Knutselavonden met vriendinnen. Een avond voor mezel...

Als kind herinner ik mij vakanties bij opa & oma.  Heerlijk zes weken op de camping. Ik herinner mij blote voeten in het gras in België. Mijn blauwe badpak met zeesterren. De houten klimtoestellen in de speeltuin.  Zeeland. De mosseldagen, of het het mosselfeesten? Verschillende campings, veel zee en natuurlijk gratis mosselen (voor opa, want die lust ik niet). Foto's van mij als klein meisje met een standbeeld van een visser waarbij is paste in de vissersmand. En jaren op camping 't Wolfsven in Mierlo. Een vaste plek. Vaste vakantie-vrienden-groep. Een abonnement op de Efteling. Mijn eerste mobieltje. E erste verliefdheid.  Stiekem de tent uit sneaken om naar de disco te gaan. Opgroeien.   Inmiddels ben ik volwassen. Opa en oma Eindhoven leven niet meer. Ben ik met vriendjes en vriendinnen op eigen vakanties geweest. En sinds de laatste drie jaar is vakantie met mijn moeder daarbij gekomen. En weet je, eigenlijk bevalt dat best goed.  Onze gezinssituat...

Mijn verjaardag komt er weer aan! Het vieren van mijn verjaardag is een fijne en belangrijke en memorabele dag.  De periode daarvoor vervult zich met gezonde spanning. Als ik een hele dag centraal mag staan, hoe ziet mijn ideale dag er dan uit? What would make me happy?  Het liefst een feestelijk ontbijt, verse bloemen, iets leuks doen, lekker eten,  lachen, openhartigheid en  mij geliefd voelen door mijn liefste mensen.  Ik denk met een glimlach terug aan favoriete verjaardagsmomenten.  Een weekend in Duitsland, bosrijke omgeving, boswandeling, nieuwe stad, mijn Freitag toilettas.   Ontbijten in de stad en een kaarsje in mijn acai bowl.  Midden op de dag naar de bioscoop.  Koffie bij NOK bovenin het Forum.  Het verrassingsfeestje voor mijn verjaardag en dat er slingers voor het raam hingen toen ik thuiskwam.  Helium ballonnen met de cijfers 3+3.  Of de taart met sterretjes als cijfers (3+4). Salsa dansen en dat er vrienden bij...