Doorgaan naar hoofdcontent

Zonder vader(s)

Soms ben je weer terug bij af, maar soms blijf je over met minder (vaders) dat je  ooit had. Toen ik geboren werd was het simpel. Een vader en een moeder hadden mij gemaakt. Niet lang daarna vormden mijn moeder en ik samen een klein gezinnetje met daaromheen de grenzeloze liefde van opa, oma en mijn tante. Er kwam een nieuwe vader, met een warm(er) hart en sterke schouders. Een samengesteld gezin. Geen broertjes of zusjes, gewoon wij drie in één huis. Kort na mijn achttiende verjaardag overleed mijn biologische vader die ik nooit echt heb gekend. Ik ging uit huis en jaren daarna mijn ouders uit elkaar. En toen werd het leven van mijn vader in één klap weggevaagd door zijn eigen wil, impuls en eigen hand. 

 Maanden heb ik in een staat van shock geleefd, in overlevingsmodus. Als ik nu terug denk aan de periode daarna herinner ik mij maar weinig. Vaag herinner ik mij de kaarten maar van wie zou ik je niet kunnen zeggen. Een berichtje met de vraag 'ben je erg geschrokken?' en het gedoe rondom mijn ouderlijk huis en de spullen die daar in stonden. Zo'n gelegenheid haalt het beste en slechtste in mensen naar boven. Mijn moeder hield zich keurig aan de wensen van mijn vaders familie. De zus van mijn vader condoleerde mij niet eens en speelde een toneelstuk met leugentjes waar ze zelf (vooral financieel) beter van werd. Ze zou zich daarvoor moeten schamen. Een vriend van mijn vader belde mij op toen hij mijn vader miste en om te kijken hoe het met mij ging. Ook al was de connectie tussen ons, mijn vader, er niet meer. 

 Nu, anderhalf jaar later, doe ik eigenlijk nog steeds maar wat. Al begint het besef wel te komen. Erover praten doe ik nog wel, maar nu met gevoel. Wat destijds zo ver buiten mijn bereik was. Ik kan nu mijn vader missen en waarderen wat er was. Vandaag is zo'n dag. Dat ik hem mis. Nu ik mijn HBO diploma heb gehaald en nadenk over de toekomst. Nu ik niet weet welke vervolgstap ik moet kiezen zou ik graag zijn stem horen en zijn favoriete uitspraak 'de botten er onder'. Dus dat is wat ik ga doen, de botten er onder, voor mijzelf en voor hem.    

Reacties

  1. Unknown2 juli 2013 om 13:56

    Hey meid... Erg mooi geschreven.. en indd de botten er onder maak er wat moois van Xxx

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Zien en gezien worden: in de sauna en online

Afgelopen vrijdag in de sauna ving ik een gesprek op. Over hoe we kijken naar andere lichamen. De man in kwestie bekeek andere mannen vanuit het perspectief: fit of een niet fit lijf. De vrouw keek naar leeftijd en gewicht en gezond ouder worden. Of iemand zichzelf verzorgt. En hoe ze een slank jong lichaam kan bewonderen en er voor haar ook een leeftijd is waarbij (te) slank niet meer vrouwelijk is. Ze beschreef dat ze zichzelf later iets voller mooi zou vinden, 'als het vel slapper wordt, dat dan wat meer opvullen'. Hij was dat met haar eens. Ze schatte zichzelf goed in op haar criteria. Hij vond haar het mooiste die er rondliep.  Wat mij bijbleef was een opmerking over de druk van social media. Dat vrouwen daar meer last van hebben dan mannen. En in gedachten vond ik dat opmerkelijk. Vroeg ik mij af hoe dat voor mannen is. Hoe dat voor ons vrouwen is. En hoe dat komt.  Ervaar ik zelf druk van social media? Nee, niet echt. En natuurlijk wel. Maar de afgelopen jaren heb ik mi...
1 reactie
Meer lezen

Let's shower naked!

Deze zomer zwem ik bij het openluchtzwembad De Papiermolen. Daarna ontdoe ik mij graag van het chloorlaagje. Er zijn hier zes douches, twee aan twee, in een u-vorm. Je staat ruim genoeg om elkaar niet te raken, maar ook weer in zo'n kleine ruimte dat je elkaar bewust of onbewust toch wel ziet staan. Waarom is dat relevant? Nou, omdat ik het graag wil hebben over of je nou gaat douchen in je badkleding of bloot.  Wat is hier de etiquette?  Hoe "hoort" het? Hoe doen anderen het? En wat wil ik eigenlijk?   Op een rijtje:  De dames en heren hebben gescheiden kleedkamers en douches. Je staat hier met alleen vrouwen. Oke, soms met een moeder en haar kinderen waar weleens een jongetje tussen zit. Enfin.      Shampoo en zeep is super slecht voor je badkleding, omdat het de stof beschadigd. En zwemkleding maken en afdanken is heftig voor het milieu, dus daar wil je het liefst lang mee doen.  Met een beetje research online vind ik oude artikelen waarin...
1 reactie
Meer lezen

Back to therapy

Ik heb gesprekken met iemand die ervoor heeft gestudeerd. Ik werk aan mezelf en probeer mezelf beter te begrijpen. Met hulp van een therapeut.  Je kunt eindeloos boeken lezen, podcasts luisteren en met vriendinnen praten, maar je blinde vlekken? Die ziet een professional toch het best. Net als de linkjes tussen vroeger en nu, die ik zelf niet zie omdat ik er middenin zit. Zij wel. En dat is een verademing. Ken je de uitdrukking getting your wires crossed ? Afgelopen maandag ontdekte ik dat er in mijn brein wat draadjes verkeerd aangesloten zijn—figuurlijk dan. Je pikt gedurende je leven zoveel dingen op. Vanuit huis, school, werk, de mensen om je heen etc. Een groot deel van wat je leert, hoe cliché ook, is vanuit huis. Uit je gezin of het gebrek daaraan.  Hoe ging dat bij jou? Leerde je omgaan met conflict? Iets rustig uitpraten of werd er bij ruzie een telefoon opgegooid en daarna gedaan alsof er niks was gebeurd? Werd een conflict opgelost, vermeden of verzwegen? ...
1 reactie
Meer lezen