Doorgaan naar hoofdcontent

Ode aan de vriendschap

Elke fase in het leven heeft zo’n zijn eigen valkuil. Snoepjesvriendinnen, slechte invloeden, frenemies, kwantiteit boven kwaliteit vriendschappen en slechtweer vriendinnen. Eigenlijk is het dus heel bijzonder als je mooie, oprechte mensen om je heen hebt verzameld waarmee je alles kunt delen.  

Voor mij heeft een goede vriend of vriendin eigenschappen die een positieve invloed hebben op mijn dagelijkse gesteldheid. Niets is fijner dan weten dat wat er ook is, je altijd bij iemand terecht kunt die onvoorwaardelijk voor je klaarstaat. De leukste (vrouw)personen in mijn leven hebben een paar bijzonder prettige overeenkomsten. Ze houden van aanpakken, zijn niet bang om zich soms kwetsbaar op te stellen, zijn eerlijk, staan positief in het leven en geven de beste peptalks. Met deze powervrouwen is het nooit saai en we hebben elkaar altijd iets te vertellen. Het is nooit eenrichtingsverkeer. En het belangrijkste voor lange termijn vriendschappen: we geloven in elkaar en gunnen elkaar alleen het allerbeste.   

Nu ik een groot deel van mijn week doorbreng achter een bureau ervaar ik het ontstaan van nieuwe vriendschappen en de inhoud van bestaande. Als je minder tijd te verdelen hebt maak je juist tijd voor vrienden die er toe doen. Je maakt keuzes tussen de mensen die je energie geven en zij die energie kosten. Hierdoor ontstaat er ruimte voor nieuwe connecties. Door ervaring weet je waar je naar zoekt en waar je in wilt investeren. Naast je huidige vriendschappen heb je ruimte voor anderen die iets toevoegen aan je leven en uiteindelijk ook onmisbaar zullen zijn.  Als jij verandert veranderen daarmee ook je vriendschappen. Sommige zijn voor het leven en andere niet.

Real friendships adapt to life and less time does not mean less friendship.  

Reacties

Populaire posts van deze blog

Zien en gezien worden: in de sauna en online

Afgelopen vrijdag in de sauna ving ik een gesprek op. Over hoe we kijken naar andere lichamen. De man in kwestie bekeek andere mannen vanuit het perspectief: fit of een niet fit lijf. De vrouw keek naar leeftijd en gewicht en gezond ouder worden. Of iemand zichzelf verzorgt. En hoe ze een slank jong lichaam kan bewonderen en er voor haar ook een leeftijd is waarbij (te) slank niet meer vrouwelijk is. Ze beschreef dat ze zichzelf later iets voller mooi zou vinden, 'als het vel slapper wordt, dat dan wat meer opvullen'. Hij was dat met haar eens. Ze schatte zichzelf goed in op haar criteria. Hij vond haar het mooiste die er rondliep.  Wat mij bijbleef was een opmerking over de druk van social media. Dat vrouwen daar meer last van hebben dan mannen. En in gedachten vond ik dat opmerkelijk. Vroeg ik mij af hoe dat voor mannen is. Hoe dat voor ons vrouwen is. En hoe dat komt.  Ervaar ik zelf druk van social media? Nee, niet echt. En natuurlijk wel. Maar de afgelopen jaren heb ik mi...

Let's shower naked!

Deze zomer zwem ik bij het openluchtzwembad De Papiermolen. Daarna ontdoe ik mij graag van het chloorlaagje. Er zijn hier zes douches, twee aan twee, in een u-vorm. Je staat ruim genoeg om elkaar niet te raken, maar ook weer in zo'n kleine ruimte dat je elkaar bewust of onbewust toch wel ziet staan. Waarom is dat relevant? Nou, omdat ik het graag wil hebben over of je nou gaat douchen in je badkleding of bloot.  Wat is hier de etiquette?  Hoe "hoort" het? Hoe doen anderen het? En wat wil ik eigenlijk?   Op een rijtje:  De dames en heren hebben gescheiden kleedkamers en douches. Je staat hier met alleen vrouwen. Oke, soms met een moeder en haar kinderen waar weleens een jongetje tussen zit. Enfin.      Shampoo en zeep is super slecht voor je badkleding, omdat het de stof beschadigd. En zwemkleding maken en afdanken is heftig voor het milieu, dus daar wil je het liefst lang mee doen.  Met een beetje research online vind ik oude artikelen waarin...

Back to therapy

Ik heb gesprekken met iemand die ervoor heeft gestudeerd. Ik werk aan mezelf en probeer mezelf beter te begrijpen. Met hulp van een therapeut.  Je kunt eindeloos boeken lezen, podcasts luisteren en met vriendinnen praten, maar je blinde vlekken? Die ziet een professional toch het best. Net als de linkjes tussen vroeger en nu, die ik zelf niet zie omdat ik er middenin zit. Zij wel. En dat is een verademing. Ken je de uitdrukking getting your wires crossed ? Afgelopen maandag ontdekte ik dat er in mijn brein wat draadjes verkeerd aangesloten zijn—figuurlijk dan. Je pikt gedurende je leven zoveel dingen op. Vanuit huis, school, werk, de mensen om je heen etc. Een groot deel van wat je leert, hoe cliché ook, is vanuit huis. Uit je gezin of het gebrek daaraan.  Hoe ging dat bij jou? Leerde je omgaan met conflict? Iets rustig uitpraten of werd er bij ruzie een telefoon opgegooid en daarna gedaan alsof er niks was gebeurd? Werd een conflict opgelost, vermeden of verzwegen? ...