Doorgaan naar hoofdcontent

Je weet pas wat je hebt, als je er een project van maakt

Van nature ben ik niet goed in opruimen. Ik ben een verzamelaar van dingen die ooit nog van pas kunnen komen, maar vaak komen die dingen helemaal niet meer van pas. Zo heb ik een voorraad kleine glazen potjes voor vakantie, tupperware in onhandige maten, oude broeken voor het klussen en weiger ik enkele sokken weg te gooien. Om maar een paar voorbeelden te noemen. 

Naast verzamelen ben ik dol op dingen proberen. Ik heb een zwak voor inspirerende ideeën en vond zo een oplossing: projectjes! Mijn eerste kledingexperiment vond plaats in 2010. Toen maakte ik mijn kast leeg, moest ik elke dag minimaal 1 kledingstuk uit de voorraad dragen en mochten alleen leuke dingen weer in de kast. 

Jaarlijks voer ik een paar van deze ideeën uit. Eerder dit jaar ontdekte ik de 
Eurogroep Kleding Groningen op Facebook. Het idee is simpel: een foto uploaden en verkopen voor 1 euro. Heel handig als je weggooien zonde vindt. In een weekend had ik 40 euro bij elkaar.

Mijn laatste project is net klaar, deze keer waren sokken aan de beurt. Elke ochtend moest ik op zoek naar een fijn paar sokken en ze leken aan de lopende band te verdwijnen. Losse sokken genoeg, maar ik kon er maar weinig setjes van maken. Enkelsokjes leken altijd af te zakken of je kon je teen bijna door de sok zien komen. Ik kocht sokken op vakantie, bij Primark en elke keer dat ik in de Hema kwam. Het probleem bleef bestaan tot het sokkenproject! 

In een grote doos verzamelde ik alle sokken. Elke dag pakte ik hier een paar uit. Alle rotsokken verdwenen in de prullenbak en alle fijne paartjes kwamen in de kast terecht. Ik kwam overal losse sokken tegen die hun partner al maanden niet meer hadden gezien. En weet je wat blijkt? Ik heb dus 68 paar sokken in huis! Je weet pas wat je hebt, als je er een project van maakt.

Heb jij nog een leuk idee voor mijn volgende project? Deel hem hier onder. 
Ik ben benieuwd!



Reacties

Populaire posts van deze blog

Zien en gezien worden: in de sauna en online

Afgelopen vrijdag in de sauna ving ik een gesprek op. Over hoe we kijken naar andere lichamen. De man in kwestie bekeek andere mannen vanuit het perspectief: fit of een niet fit lijf. De vrouw keek naar leeftijd en gewicht en gezond ouder worden. Of iemand zichzelf verzorgt. En hoe ze een slank jong lichaam kan bewonderen en er voor haar ook een leeftijd is waarbij (te) slank niet meer vrouwelijk is. Ze beschreef dat ze zichzelf later iets voller mooi zou vinden, 'als het vel slapper wordt, dat dan wat meer opvullen'. Hij was dat met haar eens. Ze schatte zichzelf goed in op haar criteria. Hij vond haar het mooiste die er rondliep.  Wat mij bijbleef was een opmerking over de druk van social media. Dat vrouwen daar meer last van hebben dan mannen. En in gedachten vond ik dat opmerkelijk. Vroeg ik mij af hoe dat voor mannen is. Hoe dat voor ons vrouwen is. En hoe dat komt.  Ervaar ik zelf druk van social media? Nee, niet echt. En natuurlijk wel. Maar de afgelopen jaren heb ik mi...

Let's shower naked!

Deze zomer zwem ik bij het openluchtzwembad De Papiermolen. Daarna ontdoe ik mij graag van het chloorlaagje. Er zijn hier zes douches, twee aan twee, in een u-vorm. Je staat ruim genoeg om elkaar niet te raken, maar ook weer in zo'n kleine ruimte dat je elkaar bewust of onbewust toch wel ziet staan. Waarom is dat relevant? Nou, omdat ik het graag wil hebben over of je nou gaat douchen in je badkleding of bloot.  Wat is hier de etiquette?  Hoe "hoort" het? Hoe doen anderen het? En wat wil ik eigenlijk?   Op een rijtje:  De dames en heren hebben gescheiden kleedkamers en douches. Je staat hier met alleen vrouwen. Oke, soms met een moeder en haar kinderen waar weleens een jongetje tussen zit. Enfin.      Shampoo en zeep is super slecht voor je badkleding, omdat het de stof beschadigd. En zwemkleding maken en afdanken is heftig voor het milieu, dus daar wil je het liefst lang mee doen.  Met een beetje research online vind ik oude artikelen waarin...

Back to therapy

Ik heb gesprekken met iemand die ervoor heeft gestudeerd. Ik werk aan mezelf en probeer mezelf beter te begrijpen. Met hulp van een therapeut.  Je kunt eindeloos boeken lezen, podcasts luisteren en met vriendinnen praten, maar je blinde vlekken? Die ziet een professional toch het best. Net als de linkjes tussen vroeger en nu, die ik zelf niet zie omdat ik er middenin zit. Zij wel. En dat is een verademing. Ken je de uitdrukking getting your wires crossed ? Afgelopen maandag ontdekte ik dat er in mijn brein wat draadjes verkeerd aangesloten zijn—figuurlijk dan. Je pikt gedurende je leven zoveel dingen op. Vanuit huis, school, werk, de mensen om je heen etc. Een groot deel van wat je leert, hoe cliché ook, is vanuit huis. Uit je gezin of het gebrek daaraan.  Hoe ging dat bij jou? Leerde je omgaan met conflict? Iets rustig uitpraten of werd er bij ruzie een telefoon opgegooid en daarna gedaan alsof er niks was gebeurd? Werd een conflict opgelost, vermeden of verzwegen? ...