Doorgaan naar hoofdcontent

Nyepi - a silent day

Nyepi - A silent day 

Op nieuwjaarsdag 24 uur doorbrengen in stilte. Een dag voor meditatie, bezinning en onthouding. Het nieuwe jaar in alle rust beginnen. Zo doen ze dat op Bali en ze noemen het ritueel Nyepi, de Dag van de Stilte. 

Om zes uur in de ochtend begint Nyepi tot zes uur de volgende dag. Precies 24 uur waarin je wordt geacht geen enkele inspanning te verrichten. Alles is dicht. Je kunt het eiland niet op of af. Afgezien van de koelkast verbruik je geen elektriciteit, dus geen internet, telefoon, televisie. Het is zelfs verboden de straat op te gaan. Gedwongen rust nemen en een tandje terugschakelen. 

Het sprak mij enorm aan. Vierentwintig uur offline zijn, je onttrekken aan de buitenwereld, verbinden met je kern, geen afleiding, geen input, nergens heen hoeven en nergens op hoeven te reageren. Een dag uitrusten, nadenken, slapen, mediteren zonder begeleidende stem of klok, leven volgens het ritme van je lichaam en de natuur. De eerste dag van het jaar helemaal voor mij. Het lijkt mij heerlijk en tegelijkertijd vind ik het héél spannend. Misschien voel ik mij wel eenzaam en dan is er geen Netflix of WhatsApp voor een quick (but temporary) relief. 

Ik ga het doen! Ik ben van plan te lezen, te relaxen en te schrijven. En flexibel te zijn (want ik wil wel graag eten en een lampje om bij te lezen) zodat het ritueel past bij mij. Hopelijk ga ik morgen genieten, in stilte.

Reacties

  1. Daarom ga ik soms naar een stilte weekend , even paar dagen niet praten, geen radio tv of mobiel of wat dan ook. Even helemaal niks. En dat kun je het hele jaar doen.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Zien en gezien worden: in de sauna en online

Afgelopen vrijdag in de sauna ving ik een gesprek op. Over hoe we kijken naar andere lichamen. De man in kwestie bekeek andere mannen vanuit het perspectief: fit of een niet fit lijf. De vrouw keek naar leeftijd en gewicht en gezond ouder worden. Of iemand zichzelf verzorgt. En hoe ze een slank jong lichaam kan bewonderen en er voor haar ook een leeftijd is waarbij (te) slank niet meer vrouwelijk is. Ze beschreef dat ze zichzelf later iets voller mooi zou vinden, 'als het vel slapper wordt, dat dan wat meer opvullen'. Hij was dat met haar eens. Ze schatte zichzelf goed in op haar criteria. Hij vond haar het mooiste die er rondliep.  Wat mij bijbleef was een opmerking over de druk van social media. Dat vrouwen daar meer last van hebben dan mannen. En in gedachten vond ik dat opmerkelijk. Vroeg ik mij af hoe dat voor mannen is. Hoe dat voor ons vrouwen is. En hoe dat komt.  Ervaar ik zelf druk van social media? Nee, niet echt. En natuurlijk wel. Maar de afgelopen jaren heb ik mi...

Let's shower naked!

Deze zomer zwem ik bij het openluchtzwembad De Papiermolen. Daarna ontdoe ik mij graag van het chloorlaagje. Er zijn hier zes douches, twee aan twee, in een u-vorm. Je staat ruim genoeg om elkaar niet te raken, maar ook weer in zo'n kleine ruimte dat je elkaar bewust of onbewust toch wel ziet staan. Waarom is dat relevant? Nou, omdat ik het graag wil hebben over of je nou gaat douchen in je badkleding of bloot.  Wat is hier de etiquette?  Hoe "hoort" het? Hoe doen anderen het? En wat wil ik eigenlijk?   Op een rijtje:  De dames en heren hebben gescheiden kleedkamers en douches. Je staat hier met alleen vrouwen. Oke, soms met een moeder en haar kinderen waar weleens een jongetje tussen zit. Enfin.      Shampoo en zeep is super slecht voor je badkleding, omdat het de stof beschadigd. En zwemkleding maken en afdanken is heftig voor het milieu, dus daar wil je het liefst lang mee doen.  Met een beetje research online vind ik oude artikelen waarin...

Back to therapy

Ik heb gesprekken met iemand die ervoor heeft gestudeerd. Ik werk aan mezelf en probeer mezelf beter te begrijpen. Met hulp van een therapeut.  Je kunt eindeloos boeken lezen, podcasts luisteren en met vriendinnen praten, maar je blinde vlekken? Die ziet een professional toch het best. Net als de linkjes tussen vroeger en nu, die ik zelf niet zie omdat ik er middenin zit. Zij wel. En dat is een verademing. Ken je de uitdrukking getting your wires crossed ? Afgelopen maandag ontdekte ik dat er in mijn brein wat draadjes verkeerd aangesloten zijn—figuurlijk dan. Je pikt gedurende je leven zoveel dingen op. Vanuit huis, school, werk, de mensen om je heen etc. Een groot deel van wat je leert, hoe cliché ook, is vanuit huis. Uit je gezin of het gebrek daaraan.  Hoe ging dat bij jou? Leerde je omgaan met conflict? Iets rustig uitpraten of werd er bij ruzie een telefoon opgegooid en daarna gedaan alsof er niks was gebeurd? Werd een conflict opgelost, vermeden of verzwegen? ...