Dit is van Sam

Als kind herinner ik mij vakanties bij opa & oma.  Heerlijk zes weken op de camping. Ik herinner mij blote voeten in het gras in België. Mijn blauwe badpak met zeesterren. De houten klimtoestellen in de speeltuin.  Zeeland. De mosseldagen, of het het mosselfeesten? Verschillende campings, veel zee en natuurlijk gratis mosselen (voor opa, want die lust ik niet). Foto's van mij als klein meisje met een standbeeld van een visser waarbij is paste in de vissersmand. En jaren op camping 't Wolfsven in Mierlo. Een vaste plek. Vaste vakantie-vrienden-groep. Een abonnement op de Efteling. Mijn eerste mobieltje. E erste verliefdheid.  Stiekem de tent uit sneaken om naar de disco te gaan. Opgroeien.   Inmiddels ben ik volwassen. Opa en oma Eindhoven leven niet meer. Ben ik met vriendjes en vriendinnen op eigen vakanties geweest. En sinds de laatste drie jaar is vakantie met mijn moeder daarbij gekomen. En weet je, eigenlijk bevalt dat best goed.  Onze gezinssituat...

Mijn verjaardag komt er weer aan! Het vieren van mijn verjaardag is een fijne en belangrijke en memorabele dag.  De periode daarvoor vervult zich met gezonde spanning. Als ik een hele dag centraal mag staan, hoe ziet mijn ideale dag er dan uit? What would make me happy?  Het liefst een feestelijk ontbijt, verse bloemen, iets leuks doen, lekker eten,  lachen, openhartigheid en  mij geliefd voelen door mijn liefste mensen.  Ik denk met een glimlach terug aan favoriete verjaardagsmomenten.  Een weekend in Duitsland, bosrijke omgeving, boswandeling, nieuwe stad, mijn Freitag toilettas.   Ontbijten in de stad en een kaarsje in mijn acai bowl.  Midden op de dag naar de bioscoop.  Koffie bij NOK bovenin het Forum.  Het verrassingsfeestje voor mijn verjaardag en dat er slingers voor het raam hingen toen ik thuiskwam.  Helium ballonnen met de cijfers 3+3.  Of de taart met sterretjes als cijfers (3+4). Salsa dansen en dat er vrienden bij...

I want to live an amazing life.  But I can feel something holding me back.  Dejavu, twee vriendinnen gaan samen op vakantie en nodigen mij uit. Mijn reactie is: "lijkt mij heerlijk, maar kan niet, ik moet werken".  En het is zo. Er staan allemaal werkafspraken. Als ZZP'er voel je je niet altijd vervangbaar. En er bestaat voor mij niet zoiets als vrij vragen bij een baas.  Een week later klets ik in de kroeg met een man die veel heeft gereisd. En ik hoor mezelf zeggen: "daar zou ik later wel spijt van kunnen krijgen, dat ik nu niet genoeg van de wereld zie". Hmm.  Als ik terugblader in de jaarplannen die ik rond oud & nieuw graag maak, komt er vaker voorbij om nieuwe plekken te bezoeken, te reizen. Misschien zelfs wel eens een backpacker te zijn, maar dat niet met een backpack hoor. Dat vind ik echt niks voor mij. Laten we het light-traveling noemen. Een handbagage-trolley-traveler.  Ik moet lachen als ik terugdenk aan een langere reis door Thailand en I...