Dit is van Sam

Bijna een jaar ben ik er uit geweest. De dag dat ik weer echt begon overrompelde me totaal. Dankzij mijn manager kon ik terecht op een afdeling zonder werkdruk, op een andere locatie, tussen een kleine club collega's en met een 'chef' waarbij het goed voelde. De ene week was ik er om kennis te maken. De volgende week werd ik ingewerkt.  Het was drukker dan ik had verwacht. Onbekende gezichten, radio, telefoongesprekken, mensen liepen in en uit. Ik klapte dicht en wist niet wat ik moest doen. Mezelf voorstellen aan iedereen op de vloer? Dat zijn veel prikkels! Ik ging snel naast degene zitten die me zou inwerken.. Ik verstopte me nog net niet achter of onder haar bureau.  Blijkbaar word ik heel taakgericht (en daarmee niet mensgericht) als ik me ongemakkelijk voel. Ik probeerde te volgen wat ze deed. Mijn concentratie was al zo lang niet gebruikt dat ik niet meer wist hoe het moest. Mijn burn-out voelt soms alsof ik alles opnieuw moet leren. Ik kon niet middenin iets