Geluk in de liefde

Er borrelt al een tijdje iets in mij dat opgeschreven wil worden. Namelijk dat ik zoveel geluk heb gehad in de liefde. Eerder schreef ik al een ode aan de vriendschap, aan de vrouwen in mijn leven. Een ode aan mijn exen leek dan weer een beetje gek, maar waarom niet? De mannen in mijn leven, de liefdespartners in dit geval, hebben geholpen mij te vormen tot wie ik nu ben. En ook leggen ze de lat voor de mannen die ik tegenkom. En dat hebben ze mij niet heel makkelijk gemaakt ;) Waar te beginnen? Chronologisch dan maar? 

Samenwonen met mijn eerste echte vriendje. Mijn eerste thuis nadat ik uit huis ging. Hij droeg mij op handen en legde mij in de watten. Nam mij mee weekendjes weg. Organiseerde een surprise party voor mijn verjaardag. "Repareerde" de computer voor mijn moeder en dronk koffie met mijn vader. De ideale schoonzoon. De man die ik midden in de nacht mocht wekken uit zijn nare dromen. Die mij een week bedenktijd gaf toen ik het uitmaakte. Die nog een half leven een van mijn beste vrienden is gebleven. Dankzij wie ik leerde dat er altijd een moment komt van: family comes first.

Mijn langste liefde. Waarbij de muziek verdween op het moment dat we voor het eerst kusten. Waarmee ik zoveel voor het eerst samen mee mocht doen. Die mij New York liet zien. Team Adidas. Roadtrips. New York. Las Vegas. Maar ook op het stoepje zitten voor het pannenkoekenschip en dansen in het Stadspark met onze vrienden. Die er was op de ochtend dat ik hoorde dat mijn vader was overleden. Die mij een extra oma gaf. Waarmee ik Kitty en Tiny uit het asiel heb gehaald. De relatie waarbij we het zo graag goed wilden doen. Waarbij diepere thema's werden aangeraakt, ook tijdens ons conscious uncoupling zoveel gedeeld en gevoeld. Dankbaar dat hij mij - ook als ik er nu op terugkijk - liet zien waar ik nog mag groeien.        

En de familieman. Die mij liet ervaren wat het is om een "close-knit family unit" te zijn. Die mij alles van zichzelf liet zien, zoveel kracht en kwetsbaarheid. Waarmee ik uren kon praten over alles tijdens lange wandelingen. De liefde die onvermijdelijk voelde en ons over de landsgrenzen bracht naar prachtige plekken in Noorwegen in een huisje op wielen. Die man die veel had en veel droeg op zijn schouders. Waar ik mij volledig vervuld en onvoorstelbaar kwetsbaar heb gevoeld. Who changed my heart and view of the world forever.

Ik ben dankbaar voor deze mannen. Blij dat we een stukje van het leven samen hebben mogen leven. Dat ze mij hun liefde hebben gegeven. Dat ze mijn liefde hebben ontvangen. Ze gaven mij ervaringen die ik niet had willen missen. Ik hoop dat ik ooit nog eens zoveel liefde met iemand mag delen. En dat alles wat ik van hun heb geleerd mij mag helpen om een nog fijnere geliefde te zijn for my future love :-)