Deze zomer zwem ik bij het openluchtzwembad De Papiermolen. Daarna ontdoe ik mij graag van het chloorlaagje. Er zijn hier zes douches, twee aan twee, in een u-vorm. Je staat ruim genoeg om elkaar niet te raken, maar ook weer in zo'n kleine ruimte dat je elkaar bewust of onbewust toch wel ziet staan. Waarom is dat relevant? Nou, omdat ik het graag wil hebben over of je nou gaat douchen in je badkleding of bloot.
Wat is hier de etiquette? Hoe "hoort" het?
Hoe doen anderen het?
En wat wil ik eigenlijk?
Op een rijtje:
- De dames en heren hebben gescheiden kleedkamers en douches. Je staat hier met alleen vrouwen. Oke, soms met een moeder en haar kinderen waar weleens een jongetje tussen zit. Enfin.
- Shampoo en zeep is super slecht voor je badkleding, omdat het de stof beschadigd. En zwemkleding maken en afdanken is heftig voor het milieu, dus daar wil je het liefst lang mee doen.
- Met een beetje research online vind ik oude artikelen waarin naakt douchen bij de Papiermolen verboden werd (2009, 2014). Wist ik tot vanochtend ook zelf niet.. Vroeger hingen er blijkbaar ook posters met het verbod. Ook lees ik iets over kinderen en pubers die er aanstoot aan kunnen nemen.
- Online lees ik zelfs de "tip": Vrijwel elke shampoo slecht is voor badkleding, omdat het de stof beschadigd. Het is beter om te wachten tot je naar huis gaat en daar lekker gaat douchen. Daar zakt bij mij toch wel het bikinibroekje van af..
En dan kom ik weer terug bij waarom ik het überhaupt hier over wilde hebben.
Als enigzins sportieve dertiger met een Instagram account krijg ik regelmatig vrouwenlichamen te zien. Oke dat klinkt een beetje vreemd, maar je snapt het denk ik wel. Reclames voor sportkleding, foto's bewerkt met filters of photoshop, foto's van bekenden en onbekenden. Maar. Zie ik vrouwenlichamen van vrouwen die ouder dan mij zijn? Bijna nooit. Alsof die worden weggestopt, verborgen, niet zichtbaar mogen zijn (of misschien mag ik iets gaan doen aan mijn tijdlijn, kan ook).
Daarnaast woon ik al een tijdje niet meer thuis, logeer niet meer bij mijn oma en mijn vriendinnen zijn grotendeels rond mijn leeftijd. Dus waar zie ik dan vrouwenlichamen die laten zien dat het normaal is dat we ouder worden en veranderen? Wat ik kan verwachten? Wat het verschil is tussen een lichaam waar goed voor gezorgd wordt of juist minder? Wat vind ik mooi aan spieren, vet, vormen, gewicht? Hoe we er uit zien zonder kleding die camoufleert, accentueert, samendrukt, op-pusht, etc.? Hoe vorm ik een realistisch beeld van hoe echte vrouwenlichamen er uit zien door de jaren heen?
En wat vind ik eigenlijk van naakt? Laat ik mij - for the purpose of this post - beperken tot het douchen..
Eerst deed ik nog wat omslachtig. Douchen in mijn bikini, haren wassen, beetje zo half met zeep in mijn bikini en proberen uit te spoelen door de boel open te houden zodat er water bij in en doorheen kan.
Inmiddels heb ik (voor het eerst!) gewoon alles uitgetrokken, uitgespoeld en fatsoenlijk gedoucht. En weet je, er volgden meer vrouwen. Ik voelde mij heus wel even ongemakkelijk en naakt en bekeken. En uiteindelijk was het best oke. Een kleine overwinning zelfs. Dat ik er ook mag staan en zijn en uitzien zoals ik doe. Dat ik het gewoon doe.
Ik zou het wel fijn vinden als we ons met elkaar op ons gemak voelen in ons eigen vel. En voor mij is dit een stapje in de goede richting. Je mag je kwetsbaar voelen. Je mag wat aanhouden of uittrekken. Het mag onwennig voelen. Je mag ook zeker wachten tot de naaktbrigade zich gaat omkleden als je je er niet fijn bij voelt. En je mag het zeker elke keer opnieuw bepalen, want je voelt je geen dag hetzelfde. You do you.
Eerst deed ik nog wat omslachtig. Douchen in mijn bikini, haren wassen, beetje zo half met zeep in mijn bikini en proberen uit te spoelen door de boel open te houden zodat er water bij in en doorheen kan.
Inmiddels heb ik (voor het eerst!) gewoon alles uitgetrokken, uitgespoeld en fatsoenlijk gedoucht. En weet je, er volgden meer vrouwen. Ik voelde mij heus wel even ongemakkelijk en naakt en bekeken. En uiteindelijk was het best oke. Een kleine overwinning zelfs. Dat ik er ook mag staan en zijn en uitzien zoals ik doe. Dat ik het gewoon doe.
Ik zou het wel fijn vinden als we ons met elkaar op ons gemak voelen in ons eigen vel. En voor mij is dit een stapje in de goede richting. Je mag je kwetsbaar voelen. Je mag wat aanhouden of uittrekken. Het mag onwennig voelen. Je mag ook zeker wachten tot de naaktbrigade zich gaat omkleden als je je er niet fijn bij voelt. En je mag het zeker elke keer opnieuw bepalen, want je voelt je geen dag hetzelfde. You do you.
Reacties
Een reactie posten