Doorgaan naar hoofdcontent

Waarom ik zoveel workshops volg

Ik ben een workshopjunkie. Het loopt uiteen van ademwerk, dansen, mediteren, tantra, liefde en relaties tot vrouwencirkels. Je zou mij kunnen zien als iemand die erg zoekend is. Of iemand die avontuurlijk is en graag nieuwe dingen ontdekt. Of misschien heb ik wel graag iets te doen. Volgens mijn agenda doe ik er ongeveer vijf per maand. 

Zolang als ik mij kan herinneren ben ik altijd al op zoek geweest naar handvatten. Ik ben dol op theorieën, experimenten, analyseren en had altijd graag advies klaar als iemand ergens mee zat. Heel handig, maar ook heel vervelend. Over het algemeen wil je helemaal niet dat iemand vertelt wat je moet doen, maar wil je dat iemand naar je luistert en met je meeleeft. Voor mij was het een manier geweest om te dealen met de gevoelens van anderen. Ik was (en ben) gevoelig voor hoe de ander zich voelt en de ander vertellen wat te doen zorgde ervoor dat ik mij iets kon afsluiten voor de emoties van de ander. Hier zit je mee? Dit moet je doen. Dan schoof ik snel al die gevoelens weer terug naar de ander. Of voel je je rot? Kijk eens naar al deze positieve dingen. Alsof ik al die kennis als een schild om mij heen droeg om mijzelf te beschermen tegen gevoelens waar ik helemaal geen raad mee wist.  

Mede door mijn burn-out kwam ik er achter dat ik veel dingen onderdrukte. Wegstopte. Bang was voor mijn eigen gevoelens. Mijn manier was bezig blijven en vooral niet stilstaan. Iets aan de hand? Oplossing! Vervelend gevoel? Vermijden of er een project van maken en mij er helemaal in onderdompelen. Ontevreden over iets? Helemaal stuk analyseren en eindeloos over malen. Pfffff. Tijd om het anders te doen.

De insteek van de workshops die ik nu volg zijn juist gericht op naar binnen gaan, voelen en mijn gevoelens uiten. Luisteren naar de ander zonder te reageren, de ander zien en het niet oplossen. Vrijuit praten en voelen en praten zonder dat de ander daar iets mee doet. Ik wist niet hoe fijn het voelde als je luistert zonder het voor elkaar op te lossen, maar er gewoon mee te zitten. Door te oefenen met luisteren zonder verantwoordelijkheid ontstond er meer ruimte. Ik kon meer horen en zien. Ik voelde mij meer geaccepteerd. En door het af te wisselen met workshops gericht op het er uit laten (google eens dynamic meditation) begon het weer te stromen. Het voelt heerlijk om op te ruimen en kwijt te raken wat er al die tijd zat opgeslagen in mijn lijf. 

Toegegeven het liep weer een beetje uit de hand met de hoeveelheid workshop en vooral de diversiteit. En ik heb besloten iets selectiever te zijn qua onderwerpen. Om mijzelf niet te overloaden. En op bepaalde vlakken te ontdekken en te groeien in plaats van in elke vijver een teen te dippen. 

Mijn focus ligt nu op het oefenen en experimenteren met mijzelf uiten. Voelen en verwoorden. Dat is het thema waar ik het liefst weer in wil groeien. Authentiek zijn, 100% Sam zijn en laten zien. 



  

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Zien en gezien worden: in de sauna en online

Afgelopen vrijdag in de sauna ving ik een gesprek op. Over hoe we kijken naar andere lichamen. De man in kwestie bekeek andere mannen vanuit het perspectief: fit of een niet fit lijf. De vrouw keek naar leeftijd en gewicht en gezond ouder worden. Of iemand zichzelf verzorgt. En hoe ze een slank jong lichaam kan bewonderen en er voor haar ook een leeftijd is waarbij (te) slank niet meer vrouwelijk is. Ze beschreef dat ze zichzelf later iets voller mooi zou vinden, 'als het vel slapper wordt, dat dan wat meer opvullen'. Hij was dat met haar eens. Ze schatte zichzelf goed in op haar criteria. Hij vond haar het mooiste die er rondliep.  Wat mij bijbleef was een opmerking over de druk van social media. Dat vrouwen daar meer last van hebben dan mannen. En in gedachten vond ik dat opmerkelijk. Vroeg ik mij af hoe dat voor mannen is. Hoe dat voor ons vrouwen is. En hoe dat komt.  Ervaar ik zelf druk van social media? Nee, niet echt. En natuurlijk wel. Maar de afgelopen jaren heb ik mi...
1 reactie
Meer lezen

Let's shower naked!

Deze zomer zwem ik bij het openluchtzwembad De Papiermolen. Daarna ontdoe ik mij graag van het chloorlaagje. Er zijn hier zes douches, twee aan twee, in een u-vorm. Je staat ruim genoeg om elkaar niet te raken, maar ook weer in zo'n kleine ruimte dat je elkaar bewust of onbewust toch wel ziet staan. Waarom is dat relevant? Nou, omdat ik het graag wil hebben over of je nou gaat douchen in je badkleding of bloot.  Wat is hier de etiquette?  Hoe "hoort" het? Hoe doen anderen het? En wat wil ik eigenlijk?   Op een rijtje:  De dames en heren hebben gescheiden kleedkamers en douches. Je staat hier met alleen vrouwen. Oke, soms met een moeder en haar kinderen waar weleens een jongetje tussen zit. Enfin.      Shampoo en zeep is super slecht voor je badkleding, omdat het de stof beschadigd. En zwemkleding maken en afdanken is heftig voor het milieu, dus daar wil je het liefst lang mee doen.  Met een beetje research online vind ik oude artikelen waarin...
1 reactie
Meer lezen

Geluk in de liefde

Er borrelt al een tijdje iets in mij dat opgeschreven wil worden. Namelijk dat ik zoveel geluk heb gehad in de liefde. Eerder schreef ik al een ode aan de vriendschap, aan de vrouwen in mijn leven. Een ode aan mijn exen leek dan weer een beetje gek, maar waarom niet? De mannen in mijn leven, de liefdespartners in dit geval, hebben geholpen mij te vormen tot wie ik nu ben. En ook leggen ze de lat voor de mannen die ik tegenkom. En dat hebben ze mij niet heel makkelijk gemaakt ;)  Waar te beginnen? Chronologisch dan maar?  Samenwonen met mijn eerste echte vriendje. Mijn eerste thuis nadat ik uit huis ging. Hij droeg mij op handen en legde mij in de watten. Nam mij mee weekendjes weg. Organiseerde een surprise party voor mijn verjaardag. "Repareerde" de computer voor mijn moeder en dronk koffie met mijn vader. De ideale schoonzoon. De man die ik midden in de nacht mocht wekken uit zijn nare dromen.  Die mij een week bedenktijd gaf toen ik het uitmaakte. Die nog een half leve...
Een reactie posten
Meer lezen